σελάχειον

σελάχιον

σελάχιος
σελάχιον, ου (τὸ) [ᾰ] dim. de σέλαχος, Eup. 2-1, 428 Meineke ; Plat. com. 2-2, 634 Mein. ; Luc. Lex. 6.