σερίνη

σέρις

σερίφη
σέρις, ιδος (ἡ) sorte de chicorée, Epich. fr. 113 Ahrens ; Diosc. 2, 160 ; Geop. 12, 28 ; Anth. 11, 413 ||
E Plur. σέρεις, Diog. cyn. Ep. 32.