σιά

σιαγόνιον

σιαγονίτης μῦς
σιαγόνιον, ου (τὸ) [ᾱ]
1 dim. de σιαγών, Hpc. 469, 32 ; Spt. Deut. 18, 3 ||
2 p. anal. coussinet (d’une machine) Athénée méc. ||
E Ion. σιηγόνιον, Hpc. l. c.