σίαλον
σιαλοποιόςσίαλον, ου
(τὸ) [ᾰ]
1 salive, bave,
Hpc. Aph.
1259 ; Xén.
Mem. 1, 2,
54 ; Démocr. (Arstt. Rhet. 3, 4, 3) etc. ||
2 mucosité, morve,
Hpc. 251, 36
||
E Ion. σίελον, Hpc. ll. cc. ; Arét. Caus. m. acut.
2, 2 ; Spt.
Esaï. 40, 15 ;
cf. ὕαλος,
ὕελος ; πτύαλον, πτύελον.
Étym.
cf. σίαλος.