σιϐυλλιστής

σιϐύνη

σιϐύνης
σιϐύνη, ης (ἡ) [ῐῡ] épieu de chasseur, javelot, Alex. (Com. fr. 3, 442); Hippoloch. et Ephipp. hist. (Ath. 130b, 537e) ; DS. 18, 27 ; 20, 33.
Étym. emprunt ; cf. ζιϐύνη ; non apparenté à σιγύνης.