σικύωνος

σικχαίνω

σικχαντός
σικχαίνω (ao. ἐσίκχανα [χᾱ]) prendre en dégoût, en aversion, acc. Call. Ep. 1, 4 ; abs. Pol. Exc. Vat. p. 456 ; M. Ant. 5, 9 ; Arr. Epict. 3, 16, 7 ; Aqu. Gen. 27, 46 ||
Moy. (avec ao. pass. ἐσικχάνθην) m. sign. Aqu. Ex. 1, 13.
Étym. σικχός.