σκαίρω
σκαίωμασκαίρω (seul. prés. et
impf.)
1 sauter, bondir,
Il. 18, 572 ;
Od. 10, 412 ;
Call. Dian.
100 ; Thcr.
Idyl. 4, 19
||
2 se remuer, s’agiter,
A. Rh. 4,
1402 ; Hld. 10,
30 ||
E Impf. itér. 3 sg. σκαίρεσκεν, A. Rh.
l. c.
Étym.
p.-ê. R. indo-europ. *sker-,
sauter.