σκανδαλίζω

σκανδαλισμός

σκάνδαλον
σκανδαλισμός, οῦ (ὁ) [δᾰ] action de causer du scandale, Orig. 4, 753 ; Bas. 3, 533 ; 4, 968 Migne.
Étym. σκανδαλίζω.