σκιαγράφος

σκιάδειον

σκιαδεύς
σκιάδειον, ου (τὸ) [ᾰ]
1 ombrelle, parasol, Ar. Eq. 1348, Av. 1508, 1550 ; Phérécr. (Com. fr. 2, 276) ||
2 p. anal. ombelle des plantes ombellifères, Th. H.P. 9, 12, 2 ; Diosc. 3, 58.
Étym. σκιάς ; cf. σκιάδιον.