σκιαδηφόρος

σκιάδιον

σκιαδίσκη
σκιάδιον, ου (τὸ) [ᾰ] ombelle de certaines plantes, Th. H.P. 9, 12, 2 ; Diosc. 2, 169 ; 3, 55, 68.
Étym. σκιάς.