σκιρρός

σκιρρόω-ῶ

σκιρρώδης
σκιρρόω-ῶ, faire durcir, d’où au pass. se durcir, Hpc. 569, 44 ; 658, 45 ; fig. prendre de la consistance, Sophr. fr. 36 Ahrens.
Étym. σκιρρός.