σκληρύνω
σκλήρυσμασκληρύνω (f.
υνῶ, ao. pass.
ἐσκληρύνθην) c.
σκληρόω, p. opp.
à μαλάσσω, Hpc. Acut. 391 ; Arstt. H.A. 5, 16, 7 ;
au pass. Hpc.
V. med. 18, 427,
20 ; fig. Spt. Ex. 7, 3, etc. ; NT. Rom. 9, 18 ; Hebr. 3, 8 ; au pass.
Spt. Sir.
30, 11 ||
E Pf. pass. ἐσκλήρυμμαι,
Hpc. V. med.
18, ou
ἐσκλήρυσμαι, Hpc. 427, 20.
Étym.
σκληρός.