σκολίωσις

σκόλλυς

σκολόπαξ
σκόλλυς, υος (ὁ) tonsure autour de la tête, le sommet seul restant chevelu, Diosc. Par. 2, 93 ; Pamphil. (Ath. 494f).
Étym. cf. ἀποσκολύπτω.