σκόροδον
σκοροδοπανδοκευτριαρτόπωλιςσκόροδον, ου
(τὸ)
1 ail, Hdt. 2, 125 ; 4, 17 ; Hpc. Acut. 389 ; au plur. Ar. Vesp. 679, Pl. 718, Pax 502, etc. ; Xén. An. 7, 1, 37, etc. ||
2 au
pl. marché à l’ail, Eup.
2-1, 550 Meineke ||
E Dans les inscriptions att. du temps de l’empire
σκόρδον, CIA.
3, 73 et 74 ; v. Meisterh. p. 92, § 45, 13.