σκοτόω-ῶ

σκοτώδης

σκοτωδία
σκοτώδης, ης, ες :
1 ténébreux, sombre, obscur, Plat. Phæd. 81b, Rsp. 518c, etc. ; Plut. M. 764d ||
2 saisi de vertige, Hpc. 72f, etc. ||
Cp. -έστερος, Plat. Crat. 412b, etc.
Étym. σκότος, -ωδης.