σκύλμα

σκυλμός

σκυλοδεψέω-ῶ
σκυλμός, οῦ (ὁ) action d’écorcher, de torturer, Anth. 5, 199 ; au plur. tourments, Spt. 3 Macc. 3, 25 ; 4, 6 ; Artém. 2, 30 ; Man. 4, 364.
Étym. σκύλλω.