σκυτεία

σκυτεῖον

σκύτειος
σκυτεῖον, ου (τὸ) [ῡ] boutique ou atelier de cordonnier, Télès (Stob. Fl. 95, 21) ; Ps.-Hdt. V. Hom. 9.
Étym. σκυτεύς.