σκηνορράφος

σκῆνος

σκηνοφύλαξ
σκῆνος, εος-ους (τὸ) tente, fig. c. à d. :
1 le corps, enveloppe de l’âme, Hpc. 269, 22 ; 916a ; Théagès (Stob. 133, 40) ; Plat. Ax. 366a ; T. Locr. 100a, 101 c et e ; NT. 2 Cor. 5, 1 ||
2 p. ext. corps d’insecte, Anth. 9, 404 ||
3 corps mort, cadavre, Nic. Al. 447, Th. 742 ; El. N.A. 5, 3 ||
E Dor. σκᾶνος, T. Locr. ll. cc.
Étym. σκηνή.