σμῆμα

σμηματοφορεῖον

σμῆν
σμηματο·φορεῖον, ου (τὸ) [ᾰ] nécessaire de toilette, Ar. (Com. fr. 2, 949) ||
E Dans une inscr. att. CIA. 2, 731, b, 14 (pas av. 307 av. J.-C.) ; v. Meisterh. p. 41 ; p. 139 (§ 63, 3).
Étym. σμῆμα, φορέω.