σοφιστικῶς

σοφιστομανέω-ῶ

σοφίστρια
σοφιστο·μανέω-ῶ [ᾰ] être passionné pour l’art des sophistes, Naz. 2, 513 Migne.
Étym. σοφιστής, μαίνομαι.