Σπακώ

σπάλαξ

σπαναδελφία
σπάλαξ, ακος (ἡ, postér. ὁ) [ᾰᾰκ] taupe, Arstt. An. 3, 1, 5 (fém.) ; El. N.A. 11, 37 ; Clém. 71.
Étym. pré-grec ; cf. ἀσπάλαξ.