Σπανός

σπανοσιτία

σπανόσπερμος
σπανο·σιτία, ας (ἡ) [ᾰσῑ] disette de vivres et de fourrages, Xén. Hell. 4, 8, 7 ; au plur. DS. 1, 53.
Étym. σπανός, σῖτος.