σπερματώδης
σπερμάτωσιςσπερματώδης, ης, ες
[ᾰ]
1 qui répand la semence,
Arstt. Probl.
1, 5 ||
2 fécond, Charond. (Stob. Fl. 44, 40) ||
3 qui n’existe qu’en
germe, ébauché, Artém. 4, Præf. ||
Cp. -έστερος, Artém.
l. c. ; sup.
-έστατος, Charond. l. c.
Étym.
σπέρμα, -ωδης.