σφυρίς

σφυροκοπέω-ῶ

σφυροκοπία
σφυροκοπέω-ῶ [ῡ] battre avec le marteau, Philod. 1, p. 4 Gomperz ; Spt. Jud. 5, 26.
Étym. σφυροκόπος.