σφυρόν

σφυροπρησιπύρα

σφυρόω-ῶ
σφυρο·πρησι·πύρα, ας (ἡ) [ῠῐῠ] qui brûle les talons ou les pieds, en parl. de la goutte, Luc. Trag. 200.
Étym. σφυρόν, πρήθω, πῦρ.