σφήκειον

σφηκιά

σφηκίας
σφηκιά, ᾶς (ἡ) nid de guêpes, guêpier, Soph. fr. 856 ; Eur. Cycl. 475 ; Ar. Vesp. 224, etc. ; fig. Plut. M. 96b.
Étym. σφήξ.