σφηνόω-ῶ

σφήνωσις

σφήξ
σφήνωσις, εως ()
1 action d’enfoncer un coin, Hpc. Fract. 773 ; Orib. p. 134 Mai ||
2 obstruction, obturation, Plut. M. 127d, etc. ; Arét. Caus. m. diut. 2, 3 ; particul. constipation, Gal. 2, 190 ; A. Aphr. Probl. 36, 26.
Étym. σφηνόω.