σφωέ

σφῶϊ

σφωΐτερος
σφῶϊ, pron. pers. de la 2e pers. vous deux ||
E Nom. Il. 11, 776 ; 20, 115 ; 23, 403 ; Od. 22, 173 ; p. contr. σφώ (et non σφῴ ou σφῶ) Il. 1, 574, etc. ; gén. σφωΐν, Il. 1, 257 ; Od. 16, 171 ; dat. σφωΐν, Il. 23, 411 ; Od. 21, 209 ; 23, 52 ; p. contr. σφῷν, Od. 4, 62 ; acc. σφῶϊ, Il. 1, 336 ; 5, 287, etc. ; p. contr. σφώ, Il. 15, 146 ; duel masc. et fém. : ἀμφοτέρω σφῶϊ, Il. 7, 280 ; 10, 552, vous deux ensemble.
Étym. v. σύ.