στέναγμα

στεναγμός

στεναγμώδης
στεναγμός, οῦ (ὁ) gémissement, Pd. fr. 150, 4 ; Eschl. Pers. 896, etc. ; Soph. O.R. 30, etc. ; Eur. Or. 959 ; Plat. Rsp. 578a.
Étym. στενάζω.