στόχασμα

στοχασμός

στοχαστέον
στοχασμός, οῦ (ὁ)
1 action de viser, d’avoir en vue, Plut. M. 981b ||
2 action de conjecturer, Plat. Phil. 56a ; Plut. M. 616b ; DH. Rhet. p. 318.
Étym. στοχάζομαι.