στραϐισμός

στραϐός

στράϐων
στραϐός, ή, όν [ᾰ]
1 tordu, tors, Drac. 63, 8 ; Gal. 2, 102 ; A. Aphr. Probl. 42, 29 ||
2 qui a les yeux de travers, louche, Gal. Lex. Hipp. 19, 141.
Étym. στρεϐλός.