Στράμμενος

στράπτω

στραταρχέω-ῶ
στράπτω :
1 éclairer, lancer des éclairs, Soph. O.C. 1515 ; A. Rh. 1, 544 ; fig. Anth. 8, 23, 125 ||
2 lancer sous forme d’éclair, acc. Orph. H. 19, 2 ; Opp. C. 3, 349.
Étym. cf. ἀστράπτω.