στρατεία

στράτευμα

στρατευσείω
στράτευμα, ατος (τὸ) [ᾰτ]
1 expédition, campagne, Hdt. 3, 48, 49 ; 8, 112 ; 9, 33 ; Eschl. Pers. 758 ; Eur. Cycl. 283 ; au plur. Ar. Lys. 1133 ||
2 troupes, armée en campagne, Hdt. 1, 6 ; 7, 48 ; Eschl. Pers. 469 ; Xén. Cyr. 3, 3, 26, etc. ; à Rome, légion, DC. 38, 47 ; en parl. de forces navales, Thc. 6, 74 ; Soph. Ph. 59 ; p. ext. foule, peuple, Eur. Suppl. 653.
Étym. στρατεύω.