στυλίσκος

στυλοϐάτης

στυλογλύφος
στυλο·ϐάτης, ου (ὁ) [ῡᾰ] base d’une colonne, Plat. com. 2-2, 628 Mein. ; Héron Aut. 259b, etc.
Étym. στῦλος, βαίνω.