στυλοπινάκιον

στῦλος

στυλόω-ῶ
στῦλος, ου (ὁ) [ῡ]
1 colonne, Hdt. 2, 169 ; Eschl. Ag. 898 ; Eur. I.T. 50 ; fig. c. à d. soutien, appui, Eur. I.T. 57 ||
2 poteau, Eur. fr. 202 ; Pol. 1, 22, 4.
Étym. indo-europ. *sth₂-u-lo-, pilier, de la R. *steh₂-, v. ἵστημι.