στύφος

στυφός

στυφότης
στυφός, ή, όν [ῡ] âcre, acerbe, Arstt. Plant. 2, 10, 2 ; p. suite, astringent, Bas. 1, 113 Migne ; Geop. 6, 11, 2 ||
Cp. στυφότερος, Geop. l. c.
Étym. στύφω.