στηλιτεύω

στηλίτης

στηλογραφέω-ῶ
στηλίτης, ου [ῑ] adj. m. :
1 en forme de colonne, Luc. Philops. 11 ||
2 inscrit sur une colonne en signe d’infamie, déshonoré, flétri, Isocr. 348d ; Dém. 122, 24 ; Arstt. Rhet. 2, 23, 25.
Étym. στήλη.