στημονώδης

στημορραγέω-ῶ

στήμων
στημο·ρραγέω-ῶ [ᾰ] se rompre, éclater, en parl. de la trame d’une étoffe, Eschl. Pers. 836.
Étym. στήμων, ῥήγνυμι.