στωμυλεύομαι

στωμυλήθρα

στωμυλήθρας
στωμυλήθρα, ας (ἡ) volubilité de parole, bavardage, Numén. (Eus. 3, 1209 Migne) etc.
Étym. στωμύλος, cf. les suiv.