σῦλα

συλαγωγέω-ῶ

συλαθείς
συλ·αγωγέω-ῶ [ῡᾰ]
1 emporter comme butin, enlever, acc. Hld. 10, 35 ; fig. NT. Col. 2, 8 ||
2 piller, dévaster, acc. Aristén. 2, 22.
Étym. σῦλον, ἀγωγός.