συλλέγω
συλλείϐωσυλ·λέγω (impf.
συνέλεγον, f.
συλλέξω, ao.
συνέλεξα, pf.
συνείλοχα ; pass.
f. συλλεγήσομαι, ao. συνελέχθην,
ao. 2 συνελέγην, pf. συνείλεγμαι et συλλέλεγμαι, pl. q. pf.
συνειλέγμην)
I rassembler, ramasser,
réunir :
1 au
propre : κτέατα, Il. 18, 301, rassembler des
troupeaux ; ὀστέα, Hdt. 1, 68, des ossements ;
ξύλα, Soph.
fr. 218 Dind. ramasser des morceaux de
bois ; ἐράνους, Dém. 574, 12, recueillir
des cotisations ; abs. en mauv. part, ramasser des informations de tous
côtés, Dém. 525,
23 ; τὴν ἐκκλησίαν, Xén. Hell. 3, 3, 8, réunir l’assemblée ; d’où au pass. (particul. à l’ao. 2) se rassembler, Hdt. 1, 87 ; 7, 8, etc. And. 17, 25 ; en mauv. part, ramasser, compiler, acc. Ar. Ran. 849, 1297,
etc. ; Dém.
328, 11 ; 522,
12 ||
2 fig. σ. σθένος,
Eur. Ph.
850, rassembler ses forces ;
σ. ἑαυτόν, Plat.
Ax. 370e, m. sign. ||
II former par la réunion
de plusieurs choses : στρατόν,
Thc. 4, 77 ;
στράτευμα, Xén.
An. 6, 1, 6,
assembler une armée ; p. suite,
au pass. :
1 être le produit de, le
résultat de, résulter : ἐκ τούτων
συνελέγετο αὐτῷ ἡ πολυλογία, Xén.
Cyr. 1, 4, 3,
de tout cela résultait chez lui l’habitude de parler beaucoup
||
2 aboutir :
εἰς ταὐτό τινι, Plat. Leg. 961a, à la même
conclusion que qqn ||
Moy. (f. συλλέξομαι, ao. συνελεξάμην,
pf. συνείλεγμαι)
1 rassembler qqe ch. à
soi, acc. Il.
18, 413 ||
2 rassembler pour soi (des
armes, des compagnons, etc.) acc. Od. 2, 292 ; Xén. An. 7, 4, 8 ||
E Act. pf. συνείλοχα
(var. συνείλεχα) Dém. 328, 11 ; 522, 12.
Pass. fut. 3 συλλεγήσομαι, Eschn.
68, 1 ; ao. 1
συνελέχθην, Hdt.
1, 97 ; Plat.
Leg. 784a ; d’ord. συνελέγην,
Hdt. 7, 173 ;
9, 27 ; Ar.
Vesp. 1107,
etc. ; pf.
συνείλεγμαι au sens
pass. Thc. 3,
94, etc. ; au
sens moy. Xén. Mem. 4, 2, 1 ;
Dém. 1351, 10 ;
ou συλλέλεγμαι,
Hdt. 7, 26 ;
9, 41 ; Ar.
Eccl. 58.
Moy. ao. 3 sg. épq. ξυλλέξατο (var.
συλλέξατο) Il.
18, 413. Forme ion.
et att. en ξυν-, Hdt. 2, 94 ; Thc. 3, 94, etc. ; Ar. Ach. 184 ; Arr. An. 3, 19, 2.