συλληπτέος

συλληπτικός

συλλήπτρια
συλληπτικός, ή, όν :
1 qui conçoit facilement, Arstt. G.A. 2, 8, 15 ||
2 qui facilite la conception, Aét. (Phot. Bibl. 180, 25) ||
3 compréhensif, Rhét. (W. 8, 666) ||
4 t. de gr. collectif, Gramm. ||
5 qui aide, qui assiste, Nicom. Arithm. 134.
Étym. συλλαμϐάνω.