συμϐλητός
συμϐλύζωσυμϐλητός, ή, όν,
comparable, abs. Arstt. Top. 1, 15, 19 ; Th.
C.P. 6, 3, 4 ;
avec le dat. Arstt. Phys. 7, 4, 8 ; πρός τι,
Arstt. Pol.
3, 12, 6 ; Thcr. Idyl. 5, 91 ; κατά τι,
Arstt. Top.
1, 15, 13, avec qqe ch.
Étym.
vb. de συμϐάλλω.