συμμετρία
συμμετριάζωσυμμετρία, anc. att.
ξυμμετρία, ας
(ἡ)
1 réduction à une commune
mesure, p. opp. à ἀσυμμετρία, Arstt.
Metaph. 10, 3,
7, etc. ||
2 juste proportion,
symétrie, Plat. Phil. 64e, Rsp. 530a, etc. ; Arstt. Phys. 7, 3, 7,
etc. ; παρὰ τὴν
σ. Arstt. Pol. 5, 8, 12, hors de
proportion ; au plur. αἱ ξ. Plat. Tim. 87d, les proportions.
Étym.
σύμμετρος.