συμμυέω-ῶ

σύμμυσις

συμμύστης
σύμμυσις, εως () [μῠ] action de se contracter, de se fermer, en parl. de certains états du corps, Hpc. 263, 53 ; en parl. de fleurs, Th. C.P. 2, 19, 3.
Étym. συμμύω.