συμπαθῶς

συμπαιανίζω

συμπαιδαγωνέω-ῶ
συμ·παιανίζω [ᾱ]
1 chanter un péan avec, dat. Dém. 380, 27 ||
2 p. ext. faire du bruit ensemble, Pol. 2, 29, 6.