συμπαιδεύω

συμπαίζω

συμπαίκτης
συμ·παίζω, anc. att. ξυμ·παίζω (f. συμπαίξομαι)
1 intr. jouer ensemble ou avec : τινί, Soph. O.R. 1109 ; μετά τινος, Plut. Lyc. 16, avec qqn ; abs. Hdt. 1, 114 ||
2 tr. célébrer ensemble : μετά τινος ἑορτήν, Ar. Pax 817, célébrer une fête avec qqn ||
E Prés. inf. dor. συμπαίσδεν, Thcr. Idyl. 11, 77.