συμπαρέπομαι

συμ·παρέπομαι, accompagner, escorter, Xén. Cyr. 7, 1, 8, etc. ; fig. en parl. de choses abstraites (honneur, grâce, etc.) Xén. Cyr. 2, 1, 23 ; Plat. Leg. 667e ; Arstt. Probl. 12, 4.