συμπένης

συμπενθέω-ῶ

συμπένομαι
συμ·πενθέω-ῶ :
1 s’affliger en même temps de, acc. Isocr. 176c ; Lycurg. 153, 23 ||
2 s’associer à un deuil avec, dat. Eschl. Ch. 199 ; abs. Eur. H.f. 1390 ; Dém. 1399, 29.