συμφυτικός

σύμφυτον

σύμφυτος
σύμφυτον, ου (τὸ) [φῠ] grande consoude (Symphytum officinale L.) plante qui a la vertu de rapprocher les chairs, Arstt. H.A. 9, 13, 4 ; Arét. p. 97, 12 ; 133, 40 ; Luc. Trag. 153 ; Apsyrt. (Hippiatr. p. 181) ; Diosc. 4, 10, etc.
Étym. συμφύω.